donderdag 28 februari 2008

What is a time of terror?

" Dans le passé, durant plusieurs centaines d'années, L'Amérique a réduit à néant des populations indigènes [...], elle a conquis la moitié du Mexique [...], puis elle est intervenue par la violence dans toutes les régions environnantes, elle a fait la conquête d'Hawaï et des Philippines [...] et, en particulier durant tout le siècle dernier, a généralisé le recours à la force dans la plupart des régions du monde. Le nombre de ses victimes est colossal. Por la première fois, les fusils ont été braqués dans l'autre sens. Il s'agit là d'un changement spectaculaire."

REFERENTIE:

Noam Chomsky, 11/9. Autopsie des terrorismes., vert.: H; Morita en Isabelle Genet, Paris: Serpents a Plumes (2001)

COMMENTAAR:


 Vanavond is de groepsvertoning van Sobibor van Lanzmann. Spijtig genoeg kan ik daar niet bij aanwezig zijn. Morgen vindt echter de conferentie "What is a time of terror?" plaats, die ik wel volledig kan bijwonen. Bovenstaand citaat van Chomsky lijkt alvast een antwoord te geven op de vraag wat het onderscheid is tussen dit tijdperk van terreur en andere. Chomsky heeft het vooral over de VS, maar waarschijnlijk is zijn opmerking geldig voor gans het Westen. Voor de eerste keer in onze geschiedenis zijn we slachtoffer van grootschalig geweld van buiten het grondgebied op eigen grondgebied. Sommige landen waren in het verleden al het terrein van aanslagen gepleegd door binnenlandse terreurgroeperingen (IRA, RAF, Brigate Rosse,...). Het is echter voor het eerst dat het Westen geconfronteerd wordt met terreuraanslagen gepleegd van buitenaf. Zoals Chomsky aangeeft, is noch het feit dat dergelijke terreur plaatsvindt, noch de omvang ervan uitzonderlijk. Wat het grote verschil uitmaakt, is wie de slachtoffers zijn en wie de daders. Dergelijke vaststellingen maken duidelijk dat het incorrect is om de post 9/11 wereld te omschrijven als een wereld die plots ten prooi is gevallen aan terreur. 


vrijdag 15 februari 2008

Na de eerste les


Een paar dagen geleden heb ik de eerste les van "Filosofie en Samenleving" met als onderwerp terreur en terrorisme bijgewoond. Het onderwerp spreekt mij enorm aan. Ik ben al jaren een fervent lezer van Chomsky's politieke analyses, ik ken de discussie binnen de revolutionaire bewegingen uit het begin van de 20ste eeuw over het gebruik van geweld en ook de hedendaagse discussie over terrorisme heb ik geprobeerd van nabij te volgen. De cursus zou dus in principe helemaal mijn ding moeten zijn. Echter, in de cursus wordt, zover ik kan inschatten, een zuiver cultuurfilosofische benadering van de problematiek gegeven (terreur en erfenis van de Verlichting, terreur en rationaliteit - bij zulke probleemstellingen vraag ik mij steeds af over welke Verlichting het gaat, over welke rationaliteit het gaat, e.d.). De vier centrale auteurs waar rond de cursus wordt opgebouwd, zijn Machiavelli, Hegel, Sartre/Camus en tenslotte Arendt (een beetje vreemd om een cursus die vooral de relevantie van de filosofie voor het hedendaagse maatschappelijke debat wil aantonen exclusief op te bouwen rond een reeks dode filosofen). Filosofische analyses zoals die bijvoorbeeld van Honderich (en wellicht andere angelsaksische filosofen) lijken niet aan bod te komen. Ik ben dus een beetje sceptisch, maar wacht wel vol spanning af hoe de cursus zich verder zal ontwikkelen.

Filosofie en samenleving: testbericht

U heeft deze blog gevonden. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid bent U dus ofwel een medestudent ofwel een van de twee lesgevers. In dat geval is weinig uitleg nodig: U weet wat de opzet van deze blog is.
Bent U hier geheel toevallig verzeild, dan is een klein woordje uitleg bij de opzet van deze blog misschien toch op zijn plaats. Als student in de masteropleiding wijsbegeerte aan de Universiteit Antwerpen volg ik het vak Filosofie en Samenleving. Een van de opdrachten bestaat uit het bijhouden van een blog met commentaren op teksten over terreur. Een groot deel van de lectuur zal bestaan uit teksten die opgegeven worden door de lesgevers. De commentaren zullen dus steeds te maken hebben met deze teksten. Laat U hier echter niet door afschrikken. Misschien vindt U wel iets interessants.